Bank Şiiri - Serkan Sinan

Kimsenin beklemediği ölüm bekleyen limanda
Kimselerin beklemediği tek kişi benim bütün limanlarda
Dışı sağlam içi çürümüş bankta oturuyorum
Dalga vuruyor birden vidalarını iyice gevşetiyor
Gıcırtı sesleri yayılmaya başlıyor eklemlerim gıcır gıcır
Bir şef elinde asa ağzını oynatıyor
Hazan yeli sesinin orkestrada yeri hazırrr kalkıyor
Hapishanede mahkumlar bilinmez bu sesle volta atıyor

Uçuşan su damlacıkları tokatlıyor
Sonbaharın denizi bile artık soğuk geliyor
Ceketimi bedenime örtüp uzanıyorum
Kapanmayan sırtımda nöbetler tutuyor sıtmalar
Sararmış bıyıklarım kirli sakalım sefalet kokuyor
Ağır ağır bedelini ödüyorum ölüm biletinin

O sağlam bankı aslında çürüten benim
O sağlam bankta ölenler benim
Ağlayanlar benim gözyaşları benim
Karıştıkları benim karışamadıkları benim

Bir ben var benden içeri değilim
Ben benlerin içinde bile senleyim
Zamanı sımsıkı bağlayan gözlerim
Yerçekimi katili sana değen benliğim

kimim kimsesiz
kimsem kimliksiz

Toprağın birisiyim...