Bana Yüreğimi Borçlusun Şiiri - Fatma Doğan

Fatma DOĞAN
BANA YÜREĞİMİ BORÇLUSUN
Bana yüreğimi borçlusun, Keriman!
apansız girip hayatıma, sormadan çaldığın yüreğimi,
büyülü tuzakmış meğer, şahmeran bakışların .
yılanı ve yalanı saklamışsın o gözlerinde bunca zaman
gözlerinde ki zındanlara tıkıp gitmekmiş beni niyetin
Keriman söylesene sen hangi ara bu kadar zalimleştin?
yoksa ben mi bilmiyorum, hep böyle miydi tiyniyetin?
Sırada hangi garip kalbin ipini çekmek vardı?
Hangi sevdanın boynunu vuracaktı .benden sonra ellerin.
öyle kolay mı belledin sen, herkesten çekip gitmeyi
Senin terkedişlerin neden hep böyle hoyrat
kafana göre gidiş gelişlerinle,
Neden Kavimler göçünü tetikler durursun?
Ateştenmi, senin kasırgalarının kanatları?
senin gibilerin alazı mı yakar her seferinde bir Romayı
kim yanmış kim küllenmiş dönüp bakmazlar mı geriye,senin gibiler
Bu defa başka, bakacaksın Keriman!
Yok öyle kafana göre esti diye gitmek
Yok öyle yürekleri yerinden yurdundan etmek
Sen alışmışsın geçtiğin limanlarda gemileri delmeye
İşine gelmeyince bir kibritle yakmaya
Bu defa öyle olmayacak Keriman!
Hiç bedeli olmaz mı sanıyordun aşkı da aşığı da cayır cayır yakmanın
hesabını sormayacak mı sandın bir gün cengaver bir Cengiz’in
Bu defa geleceksin Keriman
konuşacağız nasıl konuşursa bir kadınla bir adam
dinleyeceğiz birbirimizi nasıl anlaşırsa iki medeni insan
Oturup hesabını vereceksin bu kez uslu uslu
Bugün artık ne olacaksa olacak ya herru ya merru
Bak Keriman söyleyecek çok Lafım var sana dair, bize dair
Öyle kaldıracağın gibi üç beş kelam da değil, okkalı nevinden ağır
Yok artık öyle bu kez sen çıkacaksın mahşeri beklemeden aşkın mahkemesine
tüm terk ettiklerinin vekili ve Davacısı ben olacağım, davalısı sen
Sen hissedeceksin bu kez yüreğinde yalnızlığın çözünmeyen buzunu
Göstermeyi bilirim bende sana, hiç kimsenin bilmediği yüzümü
Sahte gülüşün saklayamayacak dudağının kenarına gizlenen haini
Gözlerin bu kez alacaklı gibi bakamayacak gözlerimin içine
Çünkü ben alacaklıyım bu defa
Bana yüreğimi vereceksin çalıp kaçtığın.
Kıymet bilmeyene kaptırmışım meğer ne yazık
Hiç senin ki gibi İncecik pamuk ipliğine tutunabilir mi sevda dolu bir yürek
Bu gün anlayacaksın trübünün yenilen tarafında oturmayı
Senin boğazına da oturacak derdini anlatamadıkça koskoca bir yumru
nasıl bırakmışsan sen beni, sevmekle, vazgeçmenin sancılı arafında
En sevdiğin atacak mı diye sevgimizi uçurumdan kıyısına getirip
Bu gün sende oturacaksın o uçurumun kıyısında Keriman!
ne ağlayabileceksin doya doya,
ne tutabileceksin kirpiğinin ucunda bir damla yaşı
o bir damla yaş ta arafta kalacak benim gibi, düşmekle tutunmak arası
Kaç zamandır yolunu gözlüyorum bu mahkeme için
ha bugün ha yarın geldi gelecek
Vebalıymışım gibi ne diye kaçıp duruyorsun benden ha bire
Keriman oturup bu gün herkes burada hesabını verecek
Kaçış yok Mecbursun artık bu mahkeme kuruldu
Bakıyorum da Senin savunman bile zehir zemberek
Ben mi kabahatliyim ayarı kaçmış yüreğinin terazisinde
Ölçtün biçtin beni buldun suçlu
Ne zamandan beri adam gibi sevmek suç oldu
Üzerine titremem mi ağır geldi, yük mü oldum sana.
Ben sana söylemedim mi daha ilk günden
Yine bana attın ya suçu Keriman
yazacağım bunu kara kaplı deftere
Ah be Keriman!
Çok şey DİYESİM VAR GÖZBEBEĞİNE DALIP’’
ARDIÇ OLUKLU O PNARIN BAŞİNDA SÖYLEMİŞTİM ya sana hatırlasana hani
Dememiş miydim gecenin gündüzü boğduğu alacakaranlıkta
İki cihan kavuşsa da bizden olmaz BİLMELİSİN demiştim
Yalan deme, demiştim be Keriman!
Sen bilmez misin ne yazar kadim kitapların önsözü?
Hangi kitap yazmış söyle bana
Hiç zalim Geceye okşatmış mı gün, bile isteye yüzünü
gördün mü hiç Cebeli Tarık'ta ,bakıp Tarık'a?
özlemle yana yana kavuşmuş mu hiç
göğün mavi gözesinde fettan güneş ile utangaç ay?
Kavuşmuş mu tuzla buz birbirini eritmeden
Ya da değebilmiş mi suya sönmeden ateş ?
Şimdi beni mi suçlu oldum Keriman
Ah be Keriman!
Daha düne kadar ne sen beni bilirdin ne de ben seni
Bu mahkemede en ağır cezayı kesecektim sana en Nemrut yanımla
Ama yine olmadı insan kıyamıyor sevdiğine
Beni kendin gibi bilme Keriman
Sevdim mi ayrılığa dair ne varsa silerim defterimden
Hesap kitap yapmadan severim
Ama yinede olmuyor be Keriman
Kalbimde tutamıyorum seni
Senin gönlün göçebe yerin yurdun belirsiz
Bizden olmaz demiştim kaç kere
Niye döndürürsün beni yolumda giderken
Ne diye alıkoyarsın ki kalmıyacaksan bir ömür yanıbaşında
Ben yaşayıp gidiyordum ne güzel kendi halimde kendi başıma
Ne diye çeldin gönlümü
Ben mi ilk seni gönlüme aldım.
’gözünü seveyim ansızın sen gelip çalmadın mı kalbimi?
Delişmen yüreğinden aşkı ben mi dilendim
Ben mi tıklattım evinin kapılarını her gece
her gün pencerende neden bekledin beni geçerken
Neden süzdün işveli işveli gözlerinle
Ben mi dedim gelde aklımı başımdan al diye
Madem çekip gidiyordun her mevsim
Kendini bile bile niye yaktın beni aşkının kanatlarıyla
Niye bir açıp bir kapattın han gibi gönlüyün kapılarını
Ah be Keriman
Suçlama beni boşuna
Suçlu sensin ,senin delişmen yüreğin
O duramaz benim gibi bir sadece iki odalı bir yürekte
Kabahatli şahmaran gözlerin,
Onlar bakamaz bir ömür
Sadece onu gören gözlerin içine.
Suçlu senin ellerin
kaç defa kayıp kayıp gitti ellerimden ellerin
Suçlu ben değilim Keriman
Suçlu da borçlu da sensin
Sen önce kara kaplı deftere yazdığım borçlarını ver
Önce onları öde
Sevda yüklü Yüreğimi borçlusun bana Keriman!
Sen bilmezsin onun kıymetini
Zaten senin pazarında üç kuruş etmez öyle yürekler
Bozuk para gibi harcamadan yüreğimi bana geri ver.
Bitsin artık bu uçurumun dibindeki araf
Düşmüşüz zaten düşeceğimiz kadar
Sigaramın dumanı gibi ayrılıp gitmeden önce bekleyeceksin biraz
Ben o nefesi söndüreceğim zaten içimde zamanı gelince
gölge gibi çekip çekip gidemeyeceksin görünmeden bu mahkemeden
Daha hesaplaşacağız seninle
Bana yüreğimi vereceksin daha
AH be Keriman ver sen bana yüreğimi geri de
Ancak o zaman ayrılır yollarımız
Ancak o zaman sen yoluna ben yoluma bakarız
(FATMA DOĞAN 22 EKİM 2024/ SAMSUN)