dün oradaydım
senin olduğun şehirde
başka bir şehre giderken
senin bulunduğun şehre uğradım
yolumun üzeriydi
hatıraları tazelemek için
bu şehirde kaldım
yedi tepeli şehirde
yedi başı mağrur şehirde dolaştım
senin şehrinde
senin soluduğun havayı soludum
önce Eminönü’ne gittim
güvercinlere yem attım
balık ekmek yedim
hani itiraf etmem gerekirse
özlemişim
sensiz tadı yoktu gerçi ama
olsun...
Altın boynuza olta salladım
kısmetime ne çıkarsa diye
oltama hatıralar takıldı
Galata’ya uzandım oradan
kuleyi seyrettim
oradan Ortaköy aklıma geldi
gittim bir kahve içtim
mektepli işi
yani az şekerli
Emirgan’a, Aşiyan’a uğradım
çay yerine boğazı yudumladım
Gülhane’ye de gittim
maymunları seyrederken
kendimi maymun ettim
elimdeki fıstıkları kaptılar
güldüm kendime
sen olsaydın yanımda
eminim sen de gülerdin
Taksim’de dolaştım
Beyoğlu’na indim
koşuşan insanları seyrettim
belki de o insanların arasında
seni aradı gözlerim
kimbilir?
Çiçek Pasajı’nda
hüzzam bir keman çalıyordu
şarkımız aklıma geldi
hiç de ilgisi yokken
'Elbet bir gün buluşacağız
Bu böyle yarım kalmayacak'
sonra...
sonra hava kararmaya başladı
gideceğim aklıma geldi
artık yol almalıydım
senin olduğun şehirden ayrılmalıydım
otogara gittim
bindiğim otobüste
bir bana el sallayan yoktu
hüzünlendim
içlendim
keşke bu şehirde olduğumu bilseydin
beni uğurlamaya gelseydin
keşke
beni sen yolcu etseydin
içim bu kadar acımazdı
el sallamalar bu kadar koymazdı
sensizlik bu kadar yakmazdı belki
kimbilir?
eğer aklına gelirsem bir gün
bana bir mendil salla yıldızlarla...
1998 / İstanbul
www.radyoerguvan.com
www.turkhaber.eu
www.geceyegunaydin.azbuz.com
[email protected]
Kayıt Tarihi : 5.1.2005 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ELİNE SAĞLIK.
O dağların soylusu küheylan yolda kaldı.
Beton duvarda hapis, yayalam yürekte kaldı,
değil biz istanbulu istanbul bizi aldı.
Akrabalar el olmuş gözlenen yol yel olmuş.
İstanbul bizi aldı insanlık yolda kaldı.
Cenneti soldurmuşlar betonla doldurmuşlar.
İstanbul mahzendeki küflü tabloda kaldı.
İnsanların içi boş kim içlerini çaldı?
Fatihin sevgilisi sanattan geri kaldı.
Beyinleri çıkarıb samanla doldupmuşlar.
Yüreklerden sevdayı manukyanlarmı çaldı.
Bizi bizden calanlar ruhumuzuda caldı.
Boğazın hatırası truvalarda kaldı.
Çağlara ufuk açan çağ gerisinde kaldı.
İstanbul truvada bizede varoş kaldı.
Mehteranın haşmeti imdi gölgede kaldı.
Fatihe fatihayı bethhovndan devlet çaldı.
Şaiirin yüreğinde gerçek istanbul kaldı.
Yinede umutvarız yeni güne az kaldı.
Eşek meydanda kişner,atlara fayton kaldı.
Bizede gemileri gökten yürütmek kaldı.
Çağların anahtarı miras dedemden kaldı.
Pusatımı kuşandım bir tek besmelem kaldı.
Necati Gedikoğlu..
TÜM YORUMLAR (11)