Bana Bu Kadar Uzaktayken.

Kaybolmuş şiirlerimi nerden bileceksin
Uyumadığım geceler boyunca sabaha kadar
Uğraşıp da kalem elimdeyken
Yazamadıklarımı nerden okuyacaksın
Nerden duyacaksın fısıldadıklarımı
Nasıl hissedeceksin yandığımı
BANA BU KADAR UZAKTAYKEN

Kalbimin her seferinde titrediğini seni görünce
Hissettiklerimi dilimin söyleyemediğini nerden bileceksin
Yediğimin boğazıma takıldığını sen aklıma gelince
Kokunu her aldığımda zamanın durduğunu
Kim söyleyecek sana
BANA BU KADAR UZAKTAYKEN

Sesini her duyduğumda içimdeki artan yankıyı
Yüzünü her gördüğümde unuttuğumu nefes almayı
Kim söyleyecek kim
BANA BU KADAR UZAKTAYKEN

Gençliğimin seni ilk gördüğümde bittiğini
Sonra bitmez ızdırabın beni aldığını
Ölümün bana daha kolay geldiğini
Kim söyleyecek kim
BANA BU KADAR UZAKTAYKEN

Akacak gözlerimin yaşı tutmasam
Taşacak artık bent üstüne bent koymasam
Çığlıklar kopacak bir dudaklarımı aralasam
Kalbim duracak ah seni düşünmesem
Nerden bileceksin ki sen
BANA BU KADAR UZAKTAYKEN

Sahrada serap gibi kovaladığımı seni
Kutupta sıcak gibi aradığımı seni
Denizde Hızır gibi beklediğimi seni
Ateşte su gibi istediğimi seni
Nerden bileceksin ki sen
BANA BU KADAR UZAKTAYKEN

Rüyalarımda gördüğümden var mı haberin
Dualarımda olduğundan var mı haberin
Hayalimde yaşadığından var mı haberin
Var mı haberin gelmez oldu baharım
BANA BU KADAR UZAKTAYKEN

Güneş patladı, dağlar yırtılıyor sanki
Gökyüzü paramparça denizler kayıyor sanki
Çok mu geç kaldık zaman doluyor sanki
Gel desem bir tanem duymazsın zaten
BANA BU KADAR UZAKTAYKEN