Bana akıl verin Şiiri - Erdem Bağcı

bilmiyorum....
ne zamana kadar sürer....
senin bu haytalığın....
kendi kendini kandırmak gibi....
var hastalığın....

ana okulu bir....
hayat okulu iki....
ilk orta lise üniversite üç....
hadi mastırı saymıyorum....
kuru kalabalığın var....
seni anlayamıyorum....

parka bile inmiyorsun....
yorganı çekmişsin tepene....
elinde ya telefon ya laptop....
sorsam bilmezsin....
hangi aydayız hangi sene....
abartmıyorum istersen dene....

varsa yoksa film oyun....
mutfak tuvalet yatak odası....
senden daha sosyal koyun....
bilmiyorum bu mu....
zamanın modası....
söyleyin yahu neyin kafası....

gündüzleri yatakta....
geceleri batakta....
al papazı ver kızı....
düğün yok dernek yok...
sinema tiyatro spor hiç yok....
arkadaş mı oda tek tük....
ne odunu tam bir kütük....

yaş mı dedin....
otuz ikiye girdi...
ömrün neredeyse yarısı....
lafta söylenmiyor....
bir de dili var ki eşek arısı....
çoluk çocuk nerden olsun....
hala bekar yok ki karısı....

iş yok güç yok....
olmayınca cesarette yok....
başımıza bela mı edelim...
elin kızını rezil mi edelim...
bilmiyorum bilemedim....
ne edelim....
vallahi şaşkınım titriyor elim....

atsan atılmıyor yutsan yutulmuyor....
satsan alan yok....
kim ne yapsın ki....
alsın da başına bela mı etsin....
kuru nefesini mi tüketsin...
kaç gün çeker el kahrını...
deyin hele sayamı hatırını....

dünyayı dize getirisin....
bir evlada gücün yetmez....
acıyarak baktığınızı görür gibiyim...
acıyın hem de çok acıyın bana....
ah başım derdine yan...
dayan....
dayanabilirsen ey can....