İnsan bir kere düşmeye görsün
Hiçbir el uzanmaz kaldırmaya.
Beklemeye görsün,
Cümle alem geçer de önünden
Kimse gelmez kavuşmaya.
İnsan bir kere düşmeye görsün
Balıklar bile vurmaz oltaya.
04.03.1994
Osman Karadağ
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
ALLAH KİMSEYİ DÜŞKÜNLERDEN EYLEMESİN DİYORUM. GERÇEKTEN ÇARPICI BİR ŞİİR OLMUŞ...
Şiir yıllar önce yazılmış olsa da çok anlamlı şiirdi.Bu kültür ve geleneklerin eksikliğinden olsa gerek.Yaratıcı güç ve tabii şiir.tam puan +ant.Tebrik ederim. Ayrıca sonsuz teşekkür ederim. Esen kalınız.
NE GÜZEL ANLATMIŞSINIZ BU KISA ŞİİRİNİZDE NE ÇOK ŞEYİ, AHNI ANLAYANA SİVRİ SİNEK SAZ MİSALI KUTLUYORUM TEBRİKLER...
Şansın talihin kapanmaya görsün-kapandımı açılmak bilez-her şey öyle bir üstüste gelir ki-Saygılar.
On iki yaşında bir kızım var benim,bahçede bir tekir kedi gördü.Baba bak şiir gibi,diyerek uzandı hayvana.Kedi de korktu tırmaladı onu.Kızım,dedim,haklısın az önce 'gibiydi', şimdi kendisi oldu...Yaşam bu,yakıyor canımızı...Şiirinizi çok sevdim,saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta