Öyle özlemişim ki burnumu tuz kokusuna dokundurmayı,
Gözlerimde martıların gülen yüzlerini süzmeyi,
Boğazın sularına teğet, dalgaları takip edip,
Yorulup bir kenara düşünceleri sessizce oturtmayı.
Çok uzun yollar can gücüyle gitmekle bitmiyor,
Geceleri çok karanlık yollar, kendi ışıltımla aydınlanmıyor,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta