Bal Dudakların Şiiri - Yılmaz Tizgöl

BAL DUDAKLARIN
Yatak dediğin böyle olmalı işte. Gece kadar karanlık, kuyu kadar serin.

Mezar kadar sessiz.
Ağır bir yorgan ört üstüme, sensiz.
Düşeyim uyku denilen, kuyunun ta dibine.

Seni göreyim rüyamda, sana dokunayım .

Kokun dolsun parmaklarıma.

Sabah sana uyanayım.

Şimdi çok yorgunum,hemde çok. Şimdi çok kırgınım.

Üç gün uyandırma beni. Ölü sansın görenler .

Ört üstümü hafifçe, açılırsa bir yanım.

Uyandığımda bir tek sen ol yanımda.
Birde bal dudakların.

Yılmaz Tİzgöl

16 04 2017