Baki Şiirleri - Şair Baki

Bâga reşk itse revâ ravza-i firdevs-i berîn
Şol kadar zînet ü fer virdi yine Ferverdîn

İrişür bâd-ı seherden nefehât-ı cennât
Mevsim-i Ürdibihişt irdi bihişt oldı zemîn

Te’âla’llâh zehî tâk-ı bülend-i âsmânâsâ
Hezâr ahsent ey burc-ı felek-kadr u semâ-sîmâ

Aceb beyt-i musanna’dur bulınmaz degme dîvânda
Ferah-bahş u safâ-güster neşât-engîz ü rûh-efzâ

Dil beste-i kemend-i ser-i zülf-i yârdur
Cân haste-i kirişme-i çeşm-i nigârdur

Bir gamze ile lahzada biñ âdem öldürür
Hûnî gözüñ ki âhû-yı merdüm-şikârdur

Dil derd-i ‘aşk-ı yâr ile bezm-i belâdadur
Kad çeng ü nâle nây u ciger hûnı bâdedür

Ten hâk-i rehde dîde zülâl-i visâlde
Cân âteş-i fırâkda hâtır hevâdadur

Dil derdini gamuñla dil-efgâr olan bilür
Bimâr hâlini yine bîmâr olan bilür

‘Aşkuñ gamıyla sırrını eşk-i revânumuñ
Cûyâ-yı yâr u ‘âşık-ı dîdâr olan bilür

1 Dil mergzâr-ı mihr ü vefâ mürg-i zârıdur
Dîdâr-ı yâr hüsn ü bahâ nev-bahârıdur

2 Bir âbdur ki akdugı yir lâlezâr olur
Tîgun ki gülsitân-ı safâ cûybârıdur

Dîvân ider vakt-i seher nev-rûz-ı sultânî meger
Devrân ufukdan gösterür taht-ı zümürrüd tâc-ı zer

‘Âlem müzeyyen pertev-i hûrşîd-i ‘âlem-tâb ile
Nat’-ı ser-â-ser saldılar rûy-ı zemîne ser-be-ser

Döksün sehâb kaddin añup katre katre kan
İtsün nihâl-i nârveni nahl-i ergavân

Bu acılarla çeşm-i nücüm olsun eşk-bâr
Âfâkı tutsun âteş-i dilden çıkan duhân

Ebr-i bârân ki yagar bâg u gülistân üzre
Katreler kim dökilür sünbül ü reyhân üzre

Cûylar kim tolanur dâmen-i sahrâlarda
Jâleler kim görinür lâle-i Nu’mân üzre

Ey bâr-gâh-ı dil-keş ü eyvân-ı dil-güşâ
Dâmet leke’s-sa’âdetü ve’l-’ızz u ve’l-’ulâ

Câm-ı sarâyuñ olmadan el-hak safâ budur
Âyîne-i Sikender ü Câm-ı cihân-nümâ