Dil ne mihnetden kaçar hergiz ne gamdan incinür
Hecr elinden çekdügi cevr ü sitemden incinür
Katlüme engüşt-i yâr itsün işaret gam degül
Kangı nâ-dândur o kim hükm-i kalemden incinür
Hadden efzûn mihrüm ol nâ-mihrbân bilmezlenür
Hep bilür çok sevdügüm ammâ hemân bilmezlenür
Âşinâlık virmeyüp bîgâne resmin kullanur
Nâz ider her gördügince bir zamân bilmezlenür
Ey pây-bend-i dâmgeh-i kayd-ı nâm u neng
Tâ key hevâ-yı meşgale-i dehr-i bî-direng
Añ ol güni ki âhir olup nev-bahâr-ı ‘ömr
Berg-i hazâne dönse gerek rûy-ı lâle-reng
Cevr ü cefâña kâ’il olurdum velî şehâ
Mahsûs olaydı ol da cihânda hemân baña
Sabr u karâr u ‘akl alıcı bir perî imiş
Âdem sanurdum ol sanemi gerçi sûretâ
Cihân bâgına virdi revnak-ı firdevs-i a’lâyı
Temâşâ eyle sun’-ı Hazret-i Bârî Te’âlâyı
Uyandur çeşm-i cânı hvâb-ı râhatdan seher-hîz ol
Çemen bülbülleriyle subh-dem zikr eyle Mevlâyı
Cür’adân abdâla gerçi mahzenü’l-esrârdur
Rind-i dürd-âşâma sâgar matla’u’l-envârdur
Gülsitân-ı bezme sâgar gonca-i sîr-âb ise
Âteşîn ruhsârı sâkînüñ de bir gül-nârdur
Cûybâr-ı vâdî-i gam eşk-i çeşm-i ter yiter
Rûy-ı zerd ol cûybâra berg-i nîlûfer yiter
Agzı la’lîn hokka yâkût-ı müferrih lebleri
Cevherî terkîb isterseñ leb-i dil-ber yiter
Dâg-ı gam nakd-ı dil ü raht-ı revânum gözedür
Dîdebân oldı meger hâne-i cânum gözedür
Gamzeler tîg-zen olmışdur ol ebrû kavvâs
Râh-ı ‘aşkı bu gün ol kaşı kemânum gözedür
Dem-i subh irdi getür bâdeyi sohbet demidür
Mey-i nâb ile pür it sagarı ‘işret demidür
Yâr ise mahrem-i agyâr göñül hem-dem-i zâr
Gözlerüm kan akıdursa n’ola gayret demidür
Dem-i vasluñ irişse çeşm-i ‘âşıkda bükâ artar
Sular tugyân ider evvel bahâr oldukça mâ artar
Kıyâs eyler mi Nîl-i Mısra ol Yûsuf-likâ yaşum
Anuñ mikyâsı yokdur turmaz ol mâ dâ’imâ artar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!