Akıp gidiyor sanki
Ağaçlar, dağlar ve
Elektrik direkleri
Tünellerden geçerken
Gün batıyor aniden
Dağın içindeyiz ama
Boşlukta gidiyoruz gibi
Derken güneş doğuyor
Etrafı görebiliyorum artık
Bir dere var yanımızda
Takip ediyor bizi
Bir sağımıza geçiyor
Bir solumuza
Kenarında kavun tarlaları
Üç kadın, başörtülü, şalvarlı
Eğilmiş kavun topluyorlar
En son solumuzdaydı dere
Göremiyorum şimdi acep nerede?
Belki yine çıkar yolumuza.
Ara sıra köylerden geçiyoruz
Geçip gidiyoruz
Geride kalıyorlar
Fakat bu ray sesleri
Adeta çıldırttı beni
Akmıyor, gitmiyor, bitmiyor
Hala çınlıyor kulağımda.
Kayıt Tarihi : 30.9.2016 09:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara-İstanbul tren yolculuğunda
![Özgür Can Kaygısız](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/30/bakarken-pencereden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!