Bakan Ben Oldum Şiiri - Eyup Şahan

Bir zaman sinede bağbanın iken,
Bağına uzaktan bakan ben oldum.
Bir yüce dağındım derdini döken,
İç çekip dağlara bakan ben oldum.

Yayla yollarının karı eridi,
Gönlümüze akan seli bir idi,
Araya ayrılık ağı gerildi,
Gizlice ağlara bakan ben oldum.

Dönerde bakardın başın yastıkta,
Yastık bilmez oldum boşa küstükte.
Yine gel yanıma gönlüm istekte,
Rüyada yüzüne bakan ben oldum.

Tütüyor dumanı yanmıyor ocak,
Tenim arzuluyor sinenden sıcak.
Bir yüzünü dönsen açardım kucak,
Gönlünü eğlere bakan ben oldum.

Özüm seni bekler gözüm eşikte,
Özledim yavrumu gitti beşikte.
Eyüp hasretinle yatar döşekte,
O eski çağlara bakan ben oldum.

Eyüp Şahan
Ankara 9.10.2011