Bir ses gelse derinden,
sorsa kimsin sen.
Hiçbir cevabım yok,
önemsiz bir ezgiyim
yalnızca dillerde ve
nedense hergün yayılan
mesafelerde. İçerden
kavrarken yitikliğim,
görünsem dilsiz bahçelerde.
Boşuna salındığım yeryüzünde,
yüzüm giderek belirsiz,
karanlık gecelerde.
Beklerim; sıkıntı sanki
demir pençe. Bu kahreden
oyun biter bir gün. Umarım,
açarım yeniden bilinmez
bahçelerde.
11/08/2004
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 11.8.2004 09:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)