Sevmediğim birine,seviyorum demedim
Yarimi sever iken,karşılık beklemedim
Her sevgi karşısında,değer verip biçmedim
Sevdama hiç bir zaman,kötü sınır çizmedim
Sonuna kadar sevdim,öldürsede dönmedim
Doğ dedi doğduk
Ol dedi olduk
Topraktan geldik
Toprağa konduk
Bahattin Tonbul
11.9.2011
O yar beni cennetinde anıyor
Ateş olmuş yüreğinde sanıyor
Hasretimden o bedenler kanıyor
Ağladıkça özler oldum bekarım
Karanlık gecede,esen bir yeldi
Herşey kırık dökük,yanar durursun
Bakan gözlerinle,yalvar aşkına
Gururunu kırar,nasıl kurursun
Seversen yarini,ağla aşkına
Kalbimi kırsanda razıyım sana
İlkokul birinci sınıftayım
İlk kez sevdim
Sevdiğim kızın haberi yoktu
Adı yasemin
Orta okulda yaşamadım
Ne aşkı nede sevgiyi
Çünkü siz bir Balıkesir’lisiniz
Orada yıllarca güneşlenirsin
Sevdin mi de siz gerçek seversiniz
Balıkesir ile, hep sevinirsin
Anlayanlar hep havasını dinler
Ben ölsemde o kalsaydı dünyada
Yaşam dolu yüreğinde, çağlardı
Hem severdi hem gülerdi rüyada
Acıları söylemezdi, gülerdi
Garip dünya onsuz bana dar gelir
Sevemediğim kişiler,
Kusuruma bakmasınlar
Matematiğim iyi olmasada
Kötüde hiç değildir
Kimi dostumu bir ile
Etkisiz
Kaybettim sevdamı,kış değil yazda
Sarılmak istedim,seven durmadı
Unutmam ben onu,türkülü sazda
Ağlamak isterdim acın burmadı
Özlemim yanında,sevdiğim nerde
Ey sevgili yar bugün dört nisan
Yine hatırladım seni doğum gününde
Yaşattığın müthiş hatıralarınla
Bu son satırlar da
Yazıyorum hep belirsizliği
Ne kadar acımasızmış sensizlik
bu şşirlerin bir kitap haline dönüşmesini isteririm güzel ve manlaı anlamlı dizlerden oluşmuş şiilerdir