Bahattin Tonbul Şiirleri - Şair Bahattin ...

Sevdası beni mecbur etti
İnsanını ben mi yarattım
Çocukluğum da bana yetti
Alaca’yı ben mi daralttım

Ne anam kaldı nede babam

Kırılıp darılmak, bahane değil
Türküm diyen kişi, acep Türk müsün
Sevmek ve sevilmek, hiç care değil
Çareyi atanlar, bölücümüsün

Çalınan her kapı, açılmış olsa

Yapılan doğrunun, bedeli vardır
Bir gün dönüp gelir, bedel ödersin
Sevdanın ve aşkın, tek yolu ardır
Göğsünde ateşi, yakıp ödersin

Almışsın sevdayı, yükün ağırmı

Karanlık heceleri,hayaline pes dedi
Gece rüyalarında,unutmazdı kes dedi
Geçmişe inanmadı,aşka sevda besledi
Sevenlerin gönlünde,en son olsun bu canım

Gönül dalında solmuş,seven gerçek perişan

Ölmeyecek öldürmeyeceğim aşkı
Her gün yüreğimde hissedeceğim
Eller terleyecek aşkım
Sevdan ile sonsuzda büyüyeceğim
Dualar edeceğim
Gönüller alev olup yanacak

Peygamber gördüğü, kötü hakkında
Bizi aldatanlar, bizden değildir
Hileli davranış, yalan hakkında
Cehennem ateşi, kolay değildir

Söylenmiş sözleri, emir olmuştur

Sevdiğin o güzel, çekip gidince
Hayat çok kısadır, ölüm gelince
Anlaşılmaz yaşam, hesap edince
Uzak durmak boşa, devam etmeli

Düşme hayallere, gerçekler yakın

Yaralara bakarak,yağmur yağacak elbet
Umudumun altında, yare kavuşmak varken
Gönüllerde akarak,sevda doğacak elbet
Aşkım yeşeren kalpde,gözyaşı kan akarken

Dillerinde sedası,bitmez tükenmez artık

Etrafımda çoluk çocuk
Bana acıyarak bakıyor
Belki de ölmemi istiyorlar
Sonrada arkamdan sahte bir ağıt sesi
Göz yaşları olur mu? onu bile bilmem
Arkamda dualar okuyan çıkar mı? Dersin

Gönül pınarından o aşkı sen seçmedin
Yüreğinde bensizken beni hala taşırsın
Sevdiğinle buralardan göçmeden
Benim sevdamla her an yoğrulup
Özleyerek ağlayarak dostlar bile şaşırsın
Kayboldu bedenin