Baharı uğurlarken Şiiri - Ercan Keskin

Bıkmadın mı hayatı anlatan şiirlerden?
Enikonu göreli mutluluk falan ne ki?
Ya da aşkı sevda dediğin o bilmeceden,
Hiç kimsenin konuşmak istemediği belki.

Sen ne söylersen söyle havada kalacaktır.
Yaşanmışı ile veya yaşanmamışıyla da
Gerçeküstü birer yanılsama olacaktır;
Değişim rüzgarına kapılarak sonunda.

Söyleşecek o kadar çok şey var ki dünyadan!
İnsanın içini karartan mevzular niye?
Sözgelimi adım adım gelen ilkbahardan;
Dem vuralım ;söylenen henüz bitmedi diye.

Aşkı sevdayı bahar içinde hissedelim;
Pek söz etmesek bile duyumsamamak olmaz.
Aşk :Salt kadın erkek sorunu değil bilelim
O ki saf ve temiz sevgide olmazsa olmaz.

Uzak bir alemin efildeyen rüzgarıdır/
Bahar yeli ;alnımızın üstünden değip geçen.
Umut dolu yarınların dokunuşlarıdır;
Sonsuza karışmak için gönlümüzden esen.

Sükûn içinde vaktin dolmasını beklerken;
Gizemli bir yolcu gibi görünür ilkbahar.
Heybesinde envai çiçekleri derlerken,
Tılsımlı asa ile cemreleri muştular.

Doğayla sarmaş dolaş evrenle kucaklaşmak;
Zamanıdır, ilkbahar bütün cömertliği ile...
Bize sunulan güzelliğin farkında olmak,
Dünyadan kâm almak el ele gönül gönüle.

Kuruyan toprak gibi zamanı da kaybettik !
Tek tesellimiz taze bahar kaldı yadigar.
Yaşama sevinciyle dolarken kalplerimiz;
Küresel ısınma ile kabus olmasın yazlar.

Soğuk kış gecelerinin rüyasıdır ilkbahar;
Sıcak yazların vazgeçilmez özlemidir hep.
Her şey onunla biter onunla başlar,
Kimi mutluluğa kimi mutsuzluğa sebep.

Hayatın dönüm noktası gibidir baharlar;
İşte o zaman anlamlarını kaybederler.
Kimiyle hüznü kimiyle sevinci karşılar,
Biri mutluyken diğeri umutsuzsa eğer...