Bağıt Şiiri - Ercan Keskin

Bil ki yalan bu dünya hangi yaşta olsan da
Uğruna savaştığın her şey boşuboşuna
Bir hayal kırıklığı yıkım olur ardında
Her şey eğreti durur yaşam girmez yoluna

Yörüngesinden çıkmış gibi savruldukça ah
Herşeyde bir sebep ararsın hep dokundukça
Herkes seni dertli sanır ezelden vah ki ne vah
Yüreğinde umut dolu çiçekler açmadıkça

Yoksunluk tezahürü yerine koyamazsın
Akıl vicdan olmalı hep yanında ortağı
Yoksa suya düşer hiç mi hiç kazanamazsın
Öngörün olsun ki görebilesin ırağı

Umutlar sevenlere biraz cesaret versin
Düşle gerçeğin orta çizgisinde bulunsun
Düşmeye yakın olsa da elini çekmesin
Umudun da bir ümit cesur yüreği olsun

Gerçeği umuda bağlama yoksa yanarsın
Umudu gerçeğe bağla ki hep güller açsın
Olur olmazların peşine düşerek değil
Mucizen olsun en son umuda delil

Umutsuz yaşanmıyor ona bel bağlamadan
İnancın güç kaynağıdır utkuya koşturan
Hayallerin ufkunu genişlettikçe her an
Yeni bir başlangıcın temelidir atılan

Umudun ,inancın ve de düşlerin hepsini;
Kapsadıkça gerçeğin gölgesinde,değil de:
Özümde ararım hakikatin kendisini.
Bu da beni gerçeğe bağlar kalan ömrümde..
.

Hayalin canlandıkça bilincin oluyormuş
Yani gerçeğe ramak kala sınırlarında
İşaret fişeği gibi her an hazır oluş
Komutunu bekleyen gerçeğin yanında

Sen benim umudum hayalim ve gerçeğimsin
Yüreğimde sarsılmaz inancımın izini
Taşıyan yazılı ve sözlü bağıt gibisin
Hiç kimseye silemez bu anlaşmanın metnini

İki elim kızıl kanda olsa da bu aşkı
Koruyup kollamaktan geri durmayacağım
Onu yüceltirken ne bir şiir ne de bir şarkı
Gölgesinde kesinlikle bırakmayacağım