Baharı Koklayan Çiçek Şiiri - Yalçın Kır

Belki beni anlayamazsın,
Anlam da veremezsin söylediklerime.
Kokladığın baharlarla yaşar gidersin.
Bilmek gerekmez her zaman,
Yaşadığın kanat vuruşu sakinliklerin,
Büyük fırtımalar kopardığını başka diyarlarda.
Bütün fırtınalar senin fırtınaların gibi olsa keşke,
Sevda kokusuyla okşasa insan yüzlerini.
Munzurun akıttığı sel gibi olsa her sel,
Bütün yeryüzünü temizleyebilse
kana susuz kötülükten.
Ama umutsuz olma;
Her rüzgar fırtınaya büyür,
Her fırtına,
Sonunda karanlık bulutları süpürür...