baharın eli
siliyor pasını başımın
soluklarımı yıkıyor
meltem rüzgarları
küskünüm şehre
kuleler ve betonarme
bir tutam yeşillik
bir avuç toprak nerede?
kırıldım
bıktım
sonsuzluk resmi çizen
kırlara koşuyorum
hiç bir günah taşımıyor
çiçeklerin raksı
papatya
gelincik tarlası..
mustafa kaya
29.04.2016/
Kayıt Tarihi : 29.4.2016 19:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!