Bahar Geliyor Şiiri - Nazan Apaydın Demir

Bahar geliyor bahar, çiçek çiçek, yaprak yaprak,
Doğa omuzunu silkeleyen yaramaz küçük bir kız,
Silkeledikçe omzunu karları döküyor azar azar,

Ayaklarının ucunda yürürken bahar
Çiçek tohumlarını incitmekten korkarak,
Takılıyor bir kelebeğin peşine saçlarını savurarak,

Toprak ana izlerken bahar kızı sevgiyle,
Her bahar yenilenmenin keyfiyle,

Bahar bazen kız çocuk; masum, coşkulu, hareketli
Bahar kadın; doğurgan değişken, güzel ve bereketli
Bahar en çok da; nazende bir sevgili,
Bahar olmak, kadınlığım mevsim eşdeğeri,

Yenilenmek asıl olan;

Her zaman ayakta kalabilmek, ayaklar üstünde,
Yenilenmek bazen neşterle olur, bazen sevgiyle

Bazen çiçek açmakla iyileşir insan,
Bazen börek taşı döker gibi, yaprak dökmekle

Ne ilenmek sevmeyene, sevmedi diye
Ne koşulsuz bağlanmak seviyorum diyen her yüreğe,
Canı bağlamamak, candan başka desteğe,

Yenilenmek, her dem yeni bilgiyle,
Yenilenmek; her işe verilen emekle,
Yenilenmek, her canlıyı sevmekle,
Yenilenmek; önce kendini sevmekle,

Yenilenmek; acıların ateşinde lime lime pişmekle,

Yenilenmek- umutla olur
Yenilenmek, sevdayla,

Yenilenmek daima ve sevgiyle

Bahar; doğada değil benliğimde esen sevda yeli,
Bahar senin karşılığın ben de.

10.01.2014
Muğla