Gözlerin ardına bakmak isterdim.
Saklısına varmanın erinci...
Kuytu köşelerde kimlerin parmak izi...
İsmimi arama telaşı
Rüzgarın taşıyıp soluğuma eklediği, yanık hüzün kokusu
Gizlendiğin yerde yaktığın suret mi benimki? ...
Gaz lambası yalnızlığı
Bir zaman bir yerde dokunmuş öfke...
Kendi bukağısı durumunda anlar
Her söz bumerang,
İnkarda bizim hasadımız, vuslatta
Derken bahar gelir, hem de şafakla...
Andan izler kalmış olur bedenimde.
Üstüne ruzgar gezdiririm.
Dokunmak mümkün değildir saçlarına,
Kendi tenime değerim.
Göz göz delikleri vardır yüreğimin, düş sızdırır durmadan
Zamanın terkisinde bahar
Oyunların en neşelisi “elim sende! ”
Karnımda içli içli kımıldayan şarkılar
Ah! Kendi ormanında yüreğini arayan yar
Bir ömür yetmez sanırken sevdaya
Birden bahar gelir, hem de şafakla...
Ellerinde bir görünüp, kaybolan izler
Bir nergis buketi kocaman
Kendi vadisine bir seyahat bileti
Ey! gururdan kargınmış adam
Gitmelerin gelmelerin gürültüsünde bir şafak vakti
Bakarsın sevinç yüklenir gelir bahar,
Apalak bir bebek sıcaklığında.
26.03.2003
Özgür HatemKayıt Tarihi : 1.4.2003 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oyunların en neşelisi “elim sende! ”
Karnımda içli içli kımıldayan şarkılar
Ah! Kendi ormanında yüreğini arayan yar
Başka söze ne gerek var ?...
TÜM YORUMLAR (2)