Bahâr Geldi Güzellendi Sû-be-sû Gülzâr

Bahâr geldi güzellendi sû-be-sû gülzâr
Açıldı gonçe gibi ‘ukde-i dil-i efgâr

Hevâ benefşe vü gül mihr ü yâsemen meh-tâb
Felek zemîn ile reng-âşinâ-yi nakş ü nigâr

Tarâvet-i gül-i sad-bergi berter itdi henûz
Misâl-i sıfr-rakam katre-i sirişk-i hezâr

İdince berd-i ‘acûzun ketân-i berfini mahv
Zemîne sündüs-i hadrâ geyürdi mâh-i bahâr

Olup müsebbih-i
Tilâvet eylemede su gibi leb-i enhâr

Şüküfte oldı siyeh hâkden ne kudretdür
Sefîd ü surh ü kebûd al ü şîr-reng ezhâr n

İfâza-i
Füsürde cism-i nebâtâta oldı rûh-nisâr

Dehen-güşâ-yi neşât ü tarab olup gonçe
Çemende hande-i dendân-nümâ ider izhâr

Gül-i sefîd misâl-i beyâz kâse-i Çîn
İçinde jâle çü şîr-i bihişt-i feyz-âsâr

Nedür bu cilve-i pür-behcet ü elem-fersâ
Ki gerd-i gam dahı câna virür neşât-i bahâr

Misâl-i dîde-i nergis gerek bu demlerde
Hemîşe dest-i temâşâda dâmen-i kuhsâr

Nevâ-yi bülbüle dem-sâz olur bu fasl içre
Per-i güşâde-i kumrî dahı çü mûsîkâr

Çemende pey-rev olup bülbülün terennümine
Güşâyiş-i per ü bâli çü şekl-i mûsîkâr

Kenar-i cûda çemen-suffeler degül mi latîf
Ki mevc-i ‘anber ola anda sâye-i eşcâr

Meşâma câdde-i dîger açdı bâsıradan
Ki ‘aks-i reng-i güle bûy virdi feyz-i bahâr

Hoşâ safâ-yi nev-â-nev-nümâ-yi cûş-â-cûş
K'ola nezâregiyân gark-i mevce-i envâr

Olur sifâl-i nigîn içre kendü âbından
Şüküfte la’l-i Bedahşândan gül-i bî-hâr

Sanur gören sarı verdi yanında kartopınun
Sarındı şûh-i bahâr altun uçlı bir destâr

Kelîm-i tab’a olur hem-çü vâdî-i Eymen
Firâz-i nahl-i gül-i surhdan tecellî-i nâr

Duhân-i şu’le-i âvâzı oldı ‘anber-bû
Ki yakdı âteş-i gülden çerâgı bülbül-i zâr

Döner tabî’at-i ‘ûda velî be-şart-i nemâ
Çekerse gülşene hâr ile bâgbân dîvâr

Fezâ-yi bâgda teşmîr-i sâk idüp her serv
Tamâm şevk ile az kaldı k'eyleye reftâr

Şemîm-i çigdem-i ‘Îsâ bahûr-i Meryem ile
Nesîme rûh virür mu’ciz-i Mesîhâvâr

Kef-i sabâda çemen şâne-i zümürrüd olur
Ne hoş yaraşdı ruh-i lâlezâra zülf-i nigâr

O hadde irdi tekâzâ-yi cûş-i nâmiye kim
Şinâverâne tutar gûy-i mihri dest-i çenâr

Sirişk-i şûr-i nifâk ile zühd-i huşkından
Tebâh-kâse iken zâhid-i desîse-şi’âr

İder kemîn-eser-i i’tidâl-i âb ü hevâ
Zemîn-i şûre-i tab’ın hadîka-i envâr

Kalemden olsa çekîde n'ola be-cây-i midâd
Besân-i revgan-i vasfî-i reng ü bûy-i bahâr

Bilâ-müfârekat ol gûne reng ü bû yek-laht
Kim itse nükhet-i verdi sabâ dimâga nisâr

Dem-i ru’âf misâli kenâr-i bînîden
Müşahhasan görinür levn-i hâl-i istikrâr

Olup ma’ânî-i rengîn ü tâze-lafza sebeb
Hayâl-i midhat-i memdûh ü fikr-i lutf-i bahâr

Açıldı şâh-i enâmilde çün gül-i ra’nâ
Dü-nevk-i şakk-i kalemden şakâ’ik-i eş’âr

Olup o kulzüm-i cûdun sevâd-i menkabeti
Sehâb gibi müfeyyiz hadîka-i efkâr

Şükûfe şîşeleridür ki bezm-i âsafda
Dizildi safhaya her beyt-i dil-nişîn tekrâr

O bahr-i cûd ü himem kim kemîne katre olur
Kef-i ‘atâsına nisbet sehâ’ib-i emtâr