Bahar Dallarında Saklı Şiiri - Nuran Karaca

Elbette yaram tazeyken kalpteki,
Acılarım da henüz fışkırırken
Yazmalıyım satırlarıma seni.
Feri sönük ve dinlenmiş bir yürek,
Seni ne kadar anlatabilirdi?

Ayrılığın bize kazandırdığı,
Bohçamızda bir kaç tutam gözyaşı
Hüznü de sırtımıza hep azık diyerek
Yükleyip meçhule uğurlayandı,
Düşman güldü dostu düşündürendi.

Kaderimizin yaşatamadığı,
Yıllardan alacaklı olmadık ki!
Yeminler ettirdi sözler verdirdi.
Sen bizi iyi bilirsin değil mi?
Aynı tarlanın aynı mahsulüydük.

Ve buğday tanesiyiz sanarşin da!
Ama bir şeyin farkında değilsin.
Biz seninle çoktan birbirimize,
Karışıp ufalandık hamurlaştık
Şimdide pişmemizi bekliyoruz.

Yavaş yavaş,kaderin ateşinde.
Hep o umutladır ki,sabret derim
Gönül sabret şurda ne kalmıştı ki!
Belkide onun kokusu gelecek,
Bahar dalları çiçeğinde saklı..

21:45 12.02.2014