Bahar sakıncalı mevsim
göğsümüzdeki iç ayaklanma
şimdi yeniden sevmeye kalksak
suçüstü yakalanırız bilirim
tenha bir yalnızlıkta..
Yüreğinin kıyısından ne zaman öpsem
papatyanın gamzesine düşerdi yağmur
derken çıkagelirdi gökyüzü
ayartırdı düşleri bir bir
uyanırdı sevmenin dirilişine zaman..
Ben aysız bir gecede sevdim seni
mehtap çalar seni benden diye ürktüm
küçük cümleli sevdalardan
vazgeçesin diye
bütün şiirlerde adını büyüttüm..
Şimdi
uyuyor vuslat eski bir çağda
böylesine özlerken kavuşmalardan korkmak
siz hiç yosunundan kaçan bir taş oldunuz mu
bir uçurum kenarında
dedim ya
bu kadar özlerken
kavuşmalardan korkmak
ne tuhaf...
03 04 2013
Meryem AkyıldızKayıt Tarihi : 3.4.2013 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel şiir..
'Severken öldürürüm ben seni' diyor ya, o çok seven... Adı bir de 'aşka çıkıyor' değil mi?
İyisi mi 'yosun kalın' siz... Taş bari düştüğü yeri bilir...
Ne güzeldi şiir.. Bir kez daha Tebrikler Meryem Hanım..
Mevsimler insan hayatı gibidir. Gençlik ilkbahar gibi gelir insana, yaşlılıkta kışa döneriz, öyle bir kış ki peşinden bahar gelmez. Oysa mevsimlerde sıra bellidir. Gitti mi kış bahar ayaklanır. Ayrılmak, kavuşmak, özlemek mevsim gibidir. Biz gireriz o mevsimin içine çıkmaz yine bize bağlıdır...Ant++
TÜM YORUMLAR (37)