Bahar Şiiri - Abdülsamet Topal

Ciğerlerime saklanmış zanlı
Kurtar beni bu mücrim sokaklardan
Karaltılar, bırakın beni kovalamayı
Ölmek istiyorum artık seni unutmadan

Kışa tutulmuş çıplak bir ağacım
Köklerim zangırdıyor yokluğunda
Ay ışığı vurdukça konuşuyor yapraklarım
Meftun ve mecburum aslında ben bahara

Korktuklarımın cezasını çekiyorum
Neden dinlemedim ki kalbimin sesini
Ufuklardan beri dönemiyorum
Çünkü orada kayıp günlerimin en afilli esiri

Seni uzaktan uzaktan seviyorum
Ama sen beni bir daha sevmeyeceksin
Beyhudedir çabalarım biliyorum
Ey bahar sen gelmeyeceksin