Bahar Şiiri - Hasan Biçici

Şimdi, sahilde denize atılan taşların,
Dalgalanmalarını seyrediyorum,
Tıpkı mavi gözlerini seyreder gibi...
Gagasında irice bir sevincin,
Mutluluğunu taşıyordu martı.
Telaşsız,sakin akıyordu hayat.
Ne o çılgın havlamalar,
Ne de o garip miyavlama sesleri,
Etraf sessiz ve sakin...
Huzur kokuyordu sabah,
Ne solan bir çiçek,
Ne de sararan bir yaprak,

Yeni açmıştı gözlerini bahar,
Her şey yeni doğmuştu bu sabah,
Daha bebekti bahar,
Toprağın şevkatli kollarıydı onu saran...
Her ses tanıdık, her yüz yeniydi bugün.
Rüzgar mis kokulu çiçeklerin esintisi gibi.
Yalnızlığıma göz kırpıyordu
Güneşin sudaki raksı,
Bir mutluluk sarhoşluğundaydı zaman,
Belli ki bir beste peşindeydi bahar.
Yeni bir aşkın habercisi gibi,
Dalgalar,dalgalardı beni sana yakınlaştıran,
Mavi gözlerinde, sarı saçlarını kıyıya vuran...
Ne, hüzünlü nağmeler,
Ne de beni seni yakan şarkılar vardı.
Gülüşün akıyordu ida dağından,
İlk buse gibi beni heyecanlandıran,
Güneşi selamlıyordu bahar.
Çiy düşmüş çiçeklerin gözleriydi,
Bu sabah gözlerime akan.
Huzura mutluluğa akıyordu zaman...