Bir senin fotoğrafların kaldı cebimde,
İstanbul'da kış günü yüreğimi ısıtır...
Eski sarafların bildiği bir kaç kitap elimde,
bir de gelme ihtimalin, içim içimi ısırır...
Kış ilk defa bu denli süslü,
karlar küpe, bulutlar beyaz kürk...
Küfürler bile ilk defa böyle afilli,
beklemeler züppe, özlemler beyaz türk...
Hiç mi gülümsemez güneş,
matem mi var, giden mi?
Bir tebessümün bile yakar ateş,
cennet misin sen, yoksa gelen mi?
Soğuktan hissetmez olunca bedenim,
üşümek de biter, düşünmekte donar...
Ölmek daha yakın olur yaşama,
düşmek yere artar, gelmekten üşenme bahar...
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 03:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Şahin 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/24/bahar-602.jpg)
Teşekkürler... :)
TÜM YORUMLAR (2)