Bahar
Es ey etirli dan yeli,
Könülaçan bahar gelir.
Benöşe, yan dara teli,
Bağa sevimli yar gelir.
Bulud, gecikme, düş yola,
Çemenleri süpür, sula,
Seadet ile qol-qola
Könülaçan nigar gelir.
Mehebbetin çırağıdır,
Yeri könül bucağıdır.
Sıxıntı, derdi dağıdır
Ele, güne dutar gelir
Güneşle vermiş el-ele
Üzü şefeq saçır güle,
Görünce hüsnünü böyle
Sevinc gelir, vüqar gelir
Baxın qanadlanan göye,
Qaranquşa, qaz, ördeye
-Veten, veten veten- diye
Yine qatar-qatar gelir.
Kayıt Tarihi : 7.4.2016 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Abdulla Talıbzadə 1881-ci il fevralın 24-də Tiflisdə ruhani ailəsində dünyaya gəlib. 1888-ci ildə altısinifli şəhər müsəlman məktəbində ilk təhsilini alıb. 1893-cü ildə ailə vəziyyəti ilə əlaqədar olaraq Xorasana gəlib. Xorasanda dövrünün mütərəqqi ziyalısı Yusif Ziyanın məktəbində təhsilini davam etdirib. Yeddi il Xorasanda mükəmməl təhsil alıb, tarix, məntiq, psixologiya elmlərini, Şərq, Azərbaycan, rus ədəbiyyatını öyrənib. 1900-cü ildə Tiflisə qayıdıb. Bir müddət Tiflisdə qaldıqdan sonra 1901-ci ildə Bakıya gəlib. Bakıda bir rus ziyalısının böyük kitabxanasını alıb. Bir az sonra inqilabi hadisələr, Sabunçu kimi fəhlə mahalında çalışması, əməkçilərin ağır həyatını öyrənməsi və başqa olaylar onun dünyagörüşünü genişləndirib. O, milli gələnəklərə, görənəklərə bağlı, milli intibah, milli dirçəliş tərəfdarı olan maarifçi pedaqoq, romantik şair kimi formalaşıb. Mollanəsrəddinçilərə yaxın olsa da, onlara hörmətlə yanaşsa da baxışlarına, ruhuna görə füyuzatçılara daha doğma idi.
TÜM YORUMLAR (4)