Bahar Şiiri - Tahir Kürekçi

Hüzünlü bir kış günü tanımıştım ben seni
Cevapsızdı, binlerce soru vardı kafamda
Olmazları olduran bir sesti duyduklarım
Az daha gelmeseydin savrulurdum tufanda

Cürüm üstüne cürüm, hasret üstüne hasret
Nedense anlamadı bir nesil bu feryadı
Aşkla ve hiç bitmeyen bir sevda ile bağlı
Ilıdı ıstırapla esen buz gibi rüzgâr.

Eridi nefesiyle aysbergleri nefretin
Muştularken baharı, hiç bahar yaşamadan
Feryadı dinsin diye o masum yüreklerin
Işıltılarla geldi şefkatin kucağından

En güzel gülleri Anadolu'nun, yamacında yetişir
Sabah akşam toplarsın gülü bitmez o dağın
Ne desem anlatamam ihtişamını amma
Sakın sanma göklerde, başı kutlu dimağın

Doğruluk, yüce ahlak, davası ne hoş
Islanır göz yaşından bağrına bastıkları
İştiyakla, geç kalma, hiç durma peşinden koş
N'olur göreyim Rabbim, bir kez daha Bahar'ı

1998 - Ankara