Bahar Şiiri - Ceren Şimşek

Dönemiyorum ‘sen’ olan yola,
Adım atamıyorum ileriye
Varamıyorum bir yere
Duramıyorum olduğum yerde
Bir dal bile kıpırdamıyor
Öylesine sessiz bekleyişlerde ki
Dökülmeye korkar olmuş bu ağaç
Ömrünü gömdüğün toprağın
Altında geçirmekle yeğlemiş
Öylesine durgun, öylesine yıpranmış
Bu haldeyken nasıl yeşersin ki bu ağaç?
Fazla mevsimler gördüm ben
Her bir baharda gözyaşlarım,
Yeşermeye sebep oldu
Her bir kış yanmaya sebep oldu,
Her yaz denizlerinde boğulmaya sebep oldu,
Her bir mevsimime sebep oldun.