Bahar Şiiri - Hayrullah Gülsün

Bahar doğanın bayramı,
Yılın nazlı bebeği.
Doğunca bahar
Başlar vuslat şarkısını söylemeye yağmur.
Erir doğanın yüzünü kaplayan kefen.
Süslenir tabiat gelin misali.
Görülür Allah’ın kudretli eli.

Büyüdükçe bahar, kalkar perdeler,
Görülür semada güler yüzlü güneş.
Başında beyaz sarığı, sırtında yeşil cübbesi dağlar.
Özgür mekanlarında oynar pamuksu bulutlar.
Gürül gürül akar baharı özleyen dereler.
Oynar yılan gibi kıvrılan ırmaklar.
Renk cümbüşü üzerinde kanat çırpar desenli kelebekler.
Saadet yuvalarında şarkıya eşlik eder bülbüller,
Muhabbet eder güzel sesli kuşlar.

Silinir kulakların pası.
Dokunur bamtelini titreten baharın sesi.
Dolar evlere çiçeklerin misk kokusu.

Fırtınalar kopar gönül vadisinde.
Dalgalanır duygular, götürür geçmişin sahiline.
Canlanır gözlerde buğulu fotoğraflar, anlar.
Tazelenir makinelerde sararmış hatıralar.
Bazen mutlu,sevinçli bazen de hüzünlü.

Devam ederken doğanın eşsiz müziği.
Koşar kalem beyaz sayfalarda at gibi.
Duygular kalemi kamçılayan kırbaç.
Koştukça kalem, çizilir duygusal dünya.

11.04.2015/Adana