Bahar Şiiri - Saniye Bozlu

''Baharın en güzel çiçeğiyim" dedi papatya.
Tertemiz saf kalabilmiş her ne varsa o benim.
Asiyim tarlalar, dağlar, yaylalar benim evim.
Ne gelincik kadar narin, ne gül kadar dikenliyim.

''Bana sataşmadan da duramaz" dedi gelincik.
Solmuş, renksiz kalmaz mıydı her yer,olmasa alev rengim?
Dokunmadan uzaktan sevebilen anca anlar beni.
Uğruna can verilen aşkın el değmemiş mağbediyim.

''Ben şahidim öyledir" dedi çiçeklerin en hası.
Ele düşmez miydim olmasa dikenim vefakar?
Boşuna böbürlenme aşk dediğin bir nankör yar.
Gülsüz irem hiç olur mu? Bensiz gelir miymiş bahar?

"Şıracının şahidi bozacı" dedi ince bir ses.
Siz karışmayın öyle bilir bilmez her işe
Bir deniz bu kadar candan mavidir,
Bir de her evde bulunan dost menekşe.

Kim galip kim yenik bilinmez ama,
Ne olur kalmasın aşklar başka bahara.
Her günün bahar gibi yeniden çiçek açsın,
Seksenine de varsan hayat, kısa gelecek sana.

Saniye YILDIRIM