Bahar Şiiri - Uzak Tan

aşk çok uzak bize sevgili
yanımızdan bile geçmez artık
ben biliyorum
sen görmüyorsun...

ben nisanları severim
her baharda şenlenir içim
aşık olurum yeniden
çiçeğe, böceğe, taşa, toprağa
yeniden doğmuş gibi olurum
belkide bu yüzden
nisanlarda ölmek isterim..

sen kasımları seversin
her yaprak dökümünde
hüzünlenir için
sinir olursun
vara, yoka, herşeye
içinden birşeyler eksilir
belkide bu yüzden
kasımlarda doğmak istersin...

biz zıtız senle sevgili
aynı baharda bile
buluşamıyoruz seninle
aynı yağmurda ıslanmak mı?
nerdee...

ey sevgili!
bir gün gel bana
toprağım henüz ıslakken gel
etim kemiğimden ayrılmadan gel
sen bilmezsin hangi çiçeği sevdiğimi
hiç sormadın ki.
bana bir demet YASEMİNle gel