Bahar Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Sımsıcak ısıtan, bu parlak güneş,
Ilık ılık esen seher yelleri...
Uçuşan kelebekler, küçük böcekler...
Dallarda kümelenmiş, minik tomurcuklar...
Rengârenk menekşeler, kardelenler...
Yamaçlardan kopup gelen o azgın sular...
Birbirine kur yapan, kumru kuşları...
Ufuklarda sedalaşan canlı sesleri...
Bir canlanma var tabiatta,
Bunlar baharın müjdecileri...

Gizli bir güç var, tanzim eden,
Bütün sırları peşinden sürükleyen.
Kuru dallara hayat veren.
Tüm tabiata hükmeden.
Bizi bizden alıp götüren...
Bazen aşılmaz yolları düz eden.
Bazen düz yolda girdaplara düşüren...
Bir şey var, bizi dirilten, hayat veren...
Buğulu bir sis, kör eden, serden geçiren.
Dinle kulak ver, bak bu, aşkın ayak sesleri...