Bahar Şiiri - Latif Memiş

Hüznün buluştuğu yerlerde puslu ve soğuk rüzgârların hükmündeyim
İçimizi örten ayrılıkların anlamını sorgulayan gözyaşlarının selinde
Geçmişin kapısında bekleyen soruların sözlüklere sığmayan anımsamalarındayım
Sensiz yazılmış öykülerin her satırında kanayan mürekkep kokusunda

Sonra gitmişsin sessizce içimizden
Deniz geçiyorken gözbebeklerinden

Yolların buluşmadığı yerlerde yalnızlık yudumlayan bir şarabın günahındayım
Sana hikâyeler anlatan yaşlı bir kadının zamanı acıtan tüm karanlıklarında
Güneşin umuda dokunduğu, gülümsemenin iklimleri ısıttığı sanrılardayım
Telefonların sanal alışkanlıklarına kapılıp kalmış seslerin sıcaklığında

Sonra gelmişsin yüreğimize görünmeden
Rüzgârlar tutuyorken gülümsemenden

Alnından süzülen ümidin rüzgârına kapıldım ilk, meltemin ılık dokunuşuna
Günümü acıtan gülümsemene dualar ettiğim, duaları sesinde anlamlandırdığım
Sana dokunmaya çalışan bir Akdeniz esintisine sarılmışım bir de ufukların tonlarına
Geceme doğan ayda dolduğum, güneşin doğuşuna değin ruhuma bağladığım

Sonra kalmışsın sessizlik yanmadan
Yağmurlar yüreklerde ıslanmadan

Saçlarının kıvrımlarında yollar aradım geçmeye, bedenim semanın katrelerinde
Yaşamın döngüsünde, uzak ülkelerin beklediği bahar çiçekleri kokularında
Ellerinin tutulası hayalini kurduğum, surlarına özgürce dokunduğum günlerde
Dudaklarının ıslak kıvrımlarına takılıp kalmış gözlerimin yorgunluğunda

Sonra anlamışsın yazgılar yazılmadan
Aşkların hesaplaşmalarında yalnızlaşmadan

Hesapsız uzaklıklar ve ufuk çizgisinde renklenmiş haleler şehre doğduğunda
Şehrin anılarına yakalanmış ürkekliğin gözlerinden süzülerek ağardığında
Toprak yağmura, yağmur buluta, bulut tutkulara, tutkular günaha kandığında
Yandığında evren, kâbuslar korkunun mateminde uykusundan uyandığında

Sonra uyumuşsun karanlık dokunmadan
Ruhum yürüyorken gönlünün kenarından

Bir tas çorbanın tadında başlayıp yemeğin nefasetine dokunduğunda
Odanın titreyen tavanında söylenen bahar şarkıları kalır anımsamanda
Dansının ritminden, gözlerinde yansıyan ışığın şuleleri yayıldığında
Gülümsemen gecenin gelgitlerine, yıldızın ışığından sessizce yansımada

Sonra gitmişsin sessizce şehirlerden
Şarkılar geçiyorken gülümsemenden

Şimdi gecenin koynunda ve gündüzün huzurunda dilleniyor suskunluklar
Bir mesajın çağrısında gülümsüyorsun önce, sonra çığlık çığlığa kahkahalar
Şehirden şehre içimizi acıtan yollarda umudun lalelerini büyütür aydınlıklar
Sonra sen gelirsin sıcacık varlığın sarar her yanı, büyülenir tüm masallar

Sonra gelmişsin yüreğimize sessizden
Bahar geçiyorken gözlerinde içimizden.