Bahar Şiiri - Nevzat Öztürk 2

Bazen yağmur yağar,birden.
Bazen çiçek açar ağaç,rengarenk.
Neden hepsi bir anda olmaz.
Doğarken batacağını hesaplar güneş.

Bazen kuşlar geçer yükseklerden,
Küme küme,bulut misali...
Çığlıklarını duyarım aşağılardan,
Onlar benim üstümde,
Ben onların altında...
Elimi gözüme koyar,seyre dalarım.
Bir bahar sevinci içimdeki,
Sudur yürüyen ağaçlara,
Tomurcuktur dallardaki,çiçektir.

Laleler süsleyecektir kırları,
Bademler çağla verecektir.
Kuzularını sevecektir koyunlar.
On dördünde kız,on yedisinde oğlan,
Yeni tutkulara gebe olacaktır.

Veli´yi mahveden havalardır gelen.
Gençlik böyle günlerde kaçacaktır derslerden...
Gülünü koklamaya gidecektir,baharın...
Kırlara uzanıp,papatya falı bakacaktır.
Kaldım,geçtim,kaldım,geçtim.
Arkasından...
Seviyor,sevmiyor,seviyor,sevmiyor.
Sonuncusu seviyor olacaktır kuşkusuz.
Yaşamayanlar kötülerler bu sevdayı...
Yaşayanların hâla^tadı damağında olacaktır.