Bahar Şiiri - Muhterem Aslan

Özlemişim ısınmayı güneşle
Kurtar beni oynamaktan ateşle
Bekledik seni çocuklarla eşle
Hoş geldin bahar hoş geldin

Ayrılınca anladık değerini
Unutmak ne mümkün son seferini
Elimizle kirlettik üzerini
Boş verdin bahar boş verdin

Adilsin ayırmazsın fakir zengin
Mis kokular, ışıltı senin rengin
Kucağın ne büyük, ne kadar engin
Kol gerdin bahar kol gerdin

Gönüllerde sıcaklık, başta taçtın
Mutluluğu en uzak yerlere saçtın
En uzak yolları elinle açtın
Yol verdin bahar yol verdin

Gıcırtısı ağır olsa da dişte
Özlem sevinç olurmuş her bitişte
Özletsen de kendini geldin işte
Son verdin bahar son verdin

Güzelliğini yaşamayan bilmez
Hiç kimse önünde zorla eğilmez
Akranların senin kadar sevilmez
Can verdin bahar can verdin