Bahar
Kış, doğurmak üzere
Şubat, doğum sancısı
İşte geliyor bahar
Dalda, çiçek bir kaval nağmesiyle
Oluyor bir yüz yıl kadar
Terk edeli bizleri
Gelmeyeceğim diyor
Layığınız zemheri
Ağıt yakın
Zılgıt çekin
Parçalandı bedenim
Akmakta şimdi kanım
Bir İtalyan mayını yahut C4 ü samın
Kaldırımında parkın, ıssız yol kenarında ve kuytusunda bir dağın.
Acıdan sarsılırken, daha çok gençti yaşım.
İstemem gömülmeyi, yanınıza kâr kalsın.
Diyorlar ki bize ne
Lailla’larda tepişen
Tepelerde bölüşen
Akbaba sürüleri
Oysa yaşamalıyız, daha vakit çok erken
Altın’da bir çınarın,
Kenarın da derenin
Durmalıyız halaya
Ben, öteki,
Sen, beriki demeden
Bölmeliyiz ekmeği
Kapmadan birileri
Bahar, tekrar gelmeli
Daha çok geç olmadan
Mehmet GÜLSEREN
06.02.2006/Diyarbekir
Mehmet GülserenKayıt Tarihi : 10.4.2007 12:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!