Aylardan Nisan'dı,mevsim bahardı,
Kaderim karşıma seni çıkardı,
O an yüreğimi bir ateş sardı.
Gözüm seni gördü,tutuldu dilim,
Yıldırım aşkıyla çarptın sevgilim.
Ben bir garibim,adım Müslüman,
Yurdumu sorarsanız dünyanın dört bir yanı.
Allah’tan gayrı dostu olmayan,
Yalnız,çaresiz,mağdur,
Bir garibim işte…
Tek suçumsa benim:Müslüman olmak.
Nasıl görüyorsun bilmem,
Ben de bir insan değil miyim?
Senin gibi, herkes gibi...
Bak iki elim, iki ayağım,
Gözüm, kulağım var.
Çıplak doğmadık mı hepimiz?
Ayrılık günlerimiz gelip çattı nihayet,
Yaprağın sarısını bırakıp gidiyorum.
Sonuç böyle olmazdı candan sevseydin şayet,
Kalbimin yarısını bırakıp gidiyorum.
Bir kez güldürdü isen binlerce kez ağlattın,
İnsanlara baktım,düşünüp durdum,
Her biri ummana,açılmış gemi.
Tek bir soru için,beynimi yordum,
Hayat eğlence mi,yoksa çile mi?
sanma ki yüreğimde fırtınalar kopmuyor,
seni her anışımda ıslanmıyor gözlerim.
yağmur olur düşerim ipeksi saçlarına,
bir çiy tanesi gibi taşlaşan yüreğine.
dalga gibi gelir çarparım kıyılarına,
pencerene konan kanadı kırık kuş oluveririm.
En şerefli mahluktu, ne oldu insanlığa,
Tedavisi olmayan hastalığa tutulduk.
Aydınlık yol dururken gömüldük karanlığa,
ismin yüreğime derin yazılmış,
ne yapsam yine de silemiyorum.
bin bir ihanetle gönlüm ezilmiş,
bir türlü kendime gelemiyorum
bir gece gözümü tutmuyor uyku,
Anlayamadım bir şey, hala ben bu hayattan,
Mahrum kaldım nedense, mutluluk denen tattan,
Geçmez bir türlü gönül sevda denen inattan,
Doğarken kaybetmişim,kurtulamam ki mattan.
Diyar diyar dolaştım,bulamadım dost hala,
Benim kalbim bomboş evdi,
Aşka hasret her bölümü.
Onca kuldan seni sevdi,
Teslim etti şu gönlümü.
Bu ne inat,bitmez naz ki,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!