boş duvarları hayalinle süsleyip
adını yüreğime kazıdığımı
nerden bileceksin
gecenin bir vakti uyanıpta
tek bir sigarayla gözlerimi tavana çakıp
bir parça resminle sabahı zor ettiğimi
aldanma!
bu gözler benim değil
çok zaman önce kaybettim onları
belki bu yüzden içine kapanık
belki bu yüzden
hep bir özleme dalışı
ah o şarkı yokmu?
ne zaman bir keman eşliğinde
kulaklarıma değse
ağlıyor senle dolu tüm hücreler.
..
kaç mevsim oldu bilmiyorum
ah ulan istanbul
ne diye övünürsün kendinle!
dilinede düştüm ya sonunda
zil takıpta oynarsın şimdi..
beni de gömdün ya kara sularına
helal be sana helal..
yüzün değiyor yüzüme
anlı apansız! akdeniz mevsimi tadında,
doyumsuz bir akarsu yatağı gibi
biriktire biriktire seni gözlerime
taşıyorsun
taşıyorsun içime,
ağlayan bir geceydi yalnızlığım
yıldızların terkinde,
ne anlatılmaz bir duyguydu sokağında sabahlamak.
hangi kalbe saplanır bilinmez
serseri kurşun gibiydi sevdan.
sen her ışığı kapatışında odanın
ölüm değil gülüm
yeni bir doğuş gerekli bu sevdaya
bekle doğmama ramak kaldı
adını bile koymuşlar
’3 günlük dünya’
Ankara’ydı
malum ya hava biraz ayazdı.
siyah beyaz fotoğrafa bakmaktı sana bakmak!
saatlerce seni anlamayı düşünmek Gençlik Parkında
bir hayalde seni aramak tunalı hilmi’de
geleceğini varsayarak.
bakamam gözlerine
başım öne düşer
bendeki seni anlatamam
annem küser
alırım hayalini karşıma
sen!
soğuk bir aralık akşamında
soluk soluğa uyandığım
sabrını zorladığım tüm hayallerin
ve buruk bir sonbahar esintisinden kalan
özlemini çektiğim baharlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!