Ben yerdeki toprağım,
Sen yağan yağmursun.
Kim engel olursa aramıza;
Belasını Allah’tan bulsun!
Ben bir bahçeyim,
Sen olmasaydın;
Sınırsız acıların,
En keskin yokuşlarında ölürdüm!
Feleğin sillesinin
İneceği odak noktada olurdum.
Sen olmasaydın;
Aç kalsam; susuz kavrulsam,
Yorgun düşsem yolda kalsam,
Ben de o huzuru bulsam,
Kabe yollarında canımı versem.
Malım, mülküm, servetim, bitsin,
Kıymetini bilemedim senle olan günlerin,
Sevdim ama diyemedim ne çare.
Aşkına tutulmuştum ben senin,
Sevdim ama diyemedim ne çare.
Geçip karşına söyleyemedim ‘seni seviyorum’ diye,
Kapatsan bu defteri,
Silsen hayatından beni
Yüreğinden silebilir misin?
Artık sevmiyorum
İstemiyorum desen;
Gururlanma insanoğlu,
Sen de bir gün öleceksin,
Kapı açılmaz ışık yanmaz,
Dar kabre gireceksin.
Güvenme hiç mala servete,
Bir mayıs sabahı Anadolu’ya doğan güneş O!
Geliyor işte: O geliyor; karanlığımıza kandil gibi.
Tarihteki kahramanlara bulunmaz eş O!
Geliyor işte; şimdi ortaya çıkacak ölü ve diri...
Kalk Anadolu’m artık yıkıldın yerlere yeterince!
Aylar sonra koydu bana bu ayrılık,
İçimde kor oldu tutuştu yalnızlık,
Her şeyi mahvetti bir anlık kızgınlık,
Yüzüme bakıpta gülüşün birden aklıma düştü.
Şimdi nerdesin bilmem ama ben dardayım,
Gel; öyle gel ki yüreğim yerinden oynasın
Kanım yeniden çıldırıp sevginle kaynasın.
Sen, benim ben olduğumu gördüğüm tek aynasın,
Gel; razıyım yüzüme haykıracağın ahınla gel!
Sensiz dünyamda kırıldı neye tutunduysam,
Her gün bin sitem ekledim yüreğime her gün;
Zamanı gelecek kusacağım onları gerekli yere birgün!
Dağ gibi heybetle çıkacağım karşısına zulmün,
Meydan okuyacağım; ya o yıkılacak ya ben yıkılacağım!
Adam gibi yaşayacağım kalsa da ömrüm bir saniyelik,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!