Sen yoluna çıkmışken gitme diyemem,
Elveda Gülüm yol senin karar senin!
Mutlu olacaksın varacağın yarde madem,
Elveda Gülüm kar senin zarar senin!
Gönül isterdi ki hep bende kalsaydın,
Sanmayın bu topraklara namahrem elin değeceğini,
Sanmayın bu milletin düşmana boyun eğeceğini,
Hangi çılgın silebilir Türk’ün tarihteki geleceğini?
Bugün düşmanın aklını bozmaya geldik!
Nereden bilinecekti bir Osmanlı’nın yıkılacağı!
Ne seni isterim artık
Ne de senden geleni.
Ne aşkını isterim artık
Ne de aşkınla gelen çileni!
Geldi artık bu sevdanın
Yoğurt oldum ayran oldum,
Seni gördüm hayran oldum.
Seyir oldum seyran oldum,
Yeri geldi külhan oldum,
Sana kadarmış herşey;
Şimdi aşkından umman oldum...
Gülüm!
Uğruna herşeyi feda ettiğim,
Tükenmez sevdasına tutulduğum,
Hasretiyle biçareler içinde kıvrandığım,
Kavuşmak için yaşamayı,
Unutmak için ölümden dah ötesini göze aldığım,
Boş işleri bırak,
Gerçek olana bak.
Unutma canım kardeşim;
Gerçek Hak’tır Hak.
Dön de bir bak geçmişine,
Gidiyorsam;
Bil ki seni unutmak için değil!
Gittiğim yerde aşkının girdabında
Pervane olmaya,
Çılgınlar gibi severek ölmeye gidiyorum.
Umutla kalktım hergün;
Ama yıktılar darmadağın ettiler!
Hayal kurdum;
Fesatlık kurşunlarına boğdular!
Ne istedimse hep elimden aldılar!
Fakat tek birşeye dokunamadılar;
Her an kusuyorsam içimdeki zehri
Alçaklar taburuna;
Nefretimi savuruyorsam
O yüzsüz suratlarına,
Haykırdığım sözlerime dokunma!
Söyleyemezsem çıldırırım.
Daha esmeden ömrüme hazan yelleri,
Vakitsiz soldu gençliğim anne!
Kırıldı eğilmez başım güldürdüm kendime elleri,
Aklımdan silindi tüm bildiğim Anne!
Oysa ne çok istemiştim gülmeyi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!