Bağrım Harap,gamdan Ruhum Yaralı

Seni görüp bende aşık olalı
Dertle cefa birbirine ulalı
Har ateşle meşakkate bulalı
Dert insanı candan eder diyen yok

Gönlümün içinde acılar kardın
Kanadım kırıldı ilaç mı sardın
Ala boz şahinsin pençeyi vurdun
Aşk yarası candan eder diyen yok

Zehmeri de gül açılır döşünde
Gözüm kaldı kumruların eşinde
Deli gönlüm divanedir peşinde
Gökçe kırat tez iletir diyen yok

Bülbül sesi seher vakti çınlıyor
Şakıdıkça dili şeyda inliyor
Sızılayan yaraları dağlıyor
Tabip değil yar saracak diyen yok

Çıktım yüce dağa seyran eyledim
Yara mihnet edip derdim söyledim
Derdim azap kız ben sana neyledim
Vefasıza yeter artık diyen yok

Hüsran beni acılarla saralı
Çok bitabım gurbet eller yoralı
Bağrım harap, gamdan ruhum yaralı
Bu cefayı mecnun çeker diyen yok

İşin aslı yüreğimin özünde
Perişanım gurbet elde gezende
Azabından kurtulurum dizinde
Yar derdine derman olsun diyen yok

Üç beş günlük fani dünya süresi
Tebessümdür yar yüzünün şiresi
Hiç geçmedi yüreğimin yarası
Yar olmadan iyi olmaz diyen yok

Ben canana müptelayım fizanda
Felek imiş kaderimi yazanda
İnsan niye karamsardır hazanda
Bağ viransa bülbül ağlar diyen yok