24.10.1966 ERZURUM TEKMAN
BAĞ BENİM, BOSTAN BENİM
Bağ benim, bostan benim,
Gülü gülistan benim,
Oturmuş şerbet ezer,
Giydiği fistan benim.
Bindallıyı kuşanır,
Gözünden yaş boşanır,
Söylesene sevdiğim,
Sensiz nasıl yaşanır.
Güne bakar allanır,
Dudakları ballanır,
Gidin sorun o yâre,
Hangi dalda sallanır.
Aldırmadan Ayaz’a,
Yar bürünmüş Beyaz’a,
Nikâhı kıyacağım,
İnşallah gelen Yaz’a.
Altın tepsi elinde,
Gümüş kemer belinde,
Aklım başımdan gider,
Oyar bize gelende,
Seherde uyanıyor,
Beyaza boyanıyır,
Benim içim yanarken,
Yar nasıl dayanıyor.
Saçına ak düşüyor,
Düşeni bölüşüyor,
Yar sıcakta yatarken,
İsmet Murat; üşüyor,
Kayıt Tarihi : 12.2.2019 16:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Murat Müçtehit](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/12/bag-benim-bostan-benim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!