Babun Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BABUN
Çıktı geldi kara taşa oturdu,
Güçlüyü güçsüzü dize getirdi,
Ne var ne yok toparladı götürdü,
Bir türlü doymayı bilmedi babun.

Ağaçların köklerini kemirdi,
Bitkilerin öz suyunu sömürdü,
Gün geçtikçe kuvvetlendi semirdi,
İnsaf merhamete gelmedi babun.

Ceylanlar'ın etlerini sıyırdı,
Akbabayı gizli gizli kayırdı,
Büyük payı kendisine ayırdı,
Aşikar götürdü çalmadı babun.

Sabah erken vaazına başladı,
Akıl verenleri birbir dışladı,
O yetmedi, arkasından taşladı,
Ortalığa huzur salmadı babun.

Ne gönüle baktı, ne hatır saydı,
Ne de aldığını yerine koydu,
Karşı çıkanların gözünü oydu,
Deylusluktan geri kalmadı babun.

Meskeni eyledi koca ormanı,
Hep nefsinden yana kıldı fermanı,
Dizlerde koymadı takat dermanı,
Adilane hüküm kılmadı babun.

Müçtehit'im sonu nereye varır,
Kendini ormanın kralı sanır,
Ne mizanı bilir, ne hukuk tanır,
Birtürlü sararıp solmadı babun.
İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü