Babamı Düşünüyorum Şiiri - Atila Yalçınkaya

Babam elli iki yaşında vefat etti,
Hep düşünürdüm, bendemi.
Bana elli iki yaşımda bir şey olursa ne olur.
Olacak elbette olurdu ancak,
Korkumdu,
Yıllar geçti, ay geçti, günler geçti,
Ömür merdivenim elli iki yaşa dayandı,
Elli üç yaşına girmeme on üç gün kaldı,
Bu iş tamam dedim, her hal atlattım diye,
Lakin o gün gecenin bir yarısı kapım ser sert çalındı,
Her hal bir gelen vardı.
Vardım kapıya kim o diyorum kim o..
Açın biziz diyorlar.
Açıyorum..bizimle geleceksin diyorlar.
Meseleyi anlıyorum.
Manevi bir ölüm gibi.
Yaşarken ölmek gibi.
Dört duvar arasına alıyorlar,
Rabbim Büyüktür.
La Havle Vela Kuvvete İlla Billahil Aliyil Azim.
Amin

03.03.2017
Atila Yalçınkaya