Benzedim en nihayetinde Babama,
Saçlarım onunkisi, bıyıklarım aynısı.
Bakışlarım uzaklarda,
Aklımda bin bir türlü düşünce,
Tıpkı babam gibi,
Hayatın yüküdür omuzlarımda.
Kaderin kapısı aralanır günlerime,
Gecelerimde iniltilerim,
Ayrılığın acısı,
Tıpkı babamın ayrılığı
Atila Yalçınkaya
09./3,2017
Kayıt Tarihi : 26.4.2020 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!