Babamdan Kalma Şiiri - Kağan İşçen

rakı içerim hatırlarım babamı
ay geceyi bozar rakı bol içerikli hüznümü
ağzımdaki mahzun ve masum küfür
babamdan kalma faşizme
ve güzelliği unutmamak
lamsız ve de cimsiz
boyun eğmemektir
yine
faşizme
babam gibi...

babam bir rakıya ihanet etmedi
bir de işçi sınıfına
mazlum öfkesinde vızır vızır damalı taksi
ömrünün son günlerinde belediye otobüsleri
açık kahve rengi bir bavul
şimdi içi kitaplarla dolu
soljenitsın kahraman asker şıvayk
ve üç kitap bir arada aziz nesin
ve 'hoş geldin bebek nerdeydin...nerdesin
senin yolunu bekliyor
polis copu
hapishane kapısı
sosyalizm...'

ben hep babamın özleyerek
ihanet etmemesini işçi sınıfına
gizlemedim umudumu dudak ısırtarak zulme
ve boyun eğmeyerek asla ve asla
faşizme...

babam rakı içerdi
ben
babamın işçi sınıfına ihanet etmemesini
içerdim
içerlemeden tarihe
ve unutmayarak hiçbir güzelliği
seni...
severdim...