Bakışlarıyla sevdi
Çocukluğumda
Gözlerinin içi ağlardı bakarken
Anlardım çocuksu içgüdülerimle
En çok beni severdi
Kucağına oturup şımarıklık yapamadık
Hiçbir zaman
Saçımızı okşar mıydı biz uyurken
Bilemedik
'Babacığım' deyip kucaklasın diye
Koşamadık
Ama en çok beni severdi
Severdi de söyleyemezdi
Çocukluğumdan bir sır perdesi olarak
Aklımda kalan
Nedenler
Niçinler
Bunu bilmezdik
Garip bir içgüdüyle
Nedensiz korkusunu yaşardık
Ne biz onu
Ne o bizi anlayamadı
Yüreğimiz güzeldi o zamanlar
Çocukluğumuzun
En masum güzelliği idi
Ne ki anlayamadık
İçimde büyüyen en büyük açlık
Baba açlığı
Ne acıdır içim kanıyor şimdi
Hala yaşayan
Ve yanıbaşımda olan babam
Ne yazık
Hala hiç görmemişim
Sanki
Yokluğunu alışarak büyümüşüm gibi
Yıldızlar kadar uzak
Arada bir gözlerime baktığında
Yine gözlerinin içi ağlar
Ne acıdır içimi acıtır
'Baba seni çok seviyorum' diyememek
Özlemini çektiğim en büyük açlık
Ne ki anlayamadık
Kayıt Tarihi : 6.6.2009 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2000 yılı Haziranında babama verdiğim son Babalar Günü hediyemdi şiirim. 07.07.2000'de aramızdan ayrıldığında elim bir trafik kazasıyla,yüreğimin ışığı da söndü. Babalar Günü Kutlu Olsun.
tekrarı yok ya hayatın..kaybedilince insan anlıyor.. bir dağın omuzlarına yaslandığını..öksüz kalmanın en derin anlamını ozaman anlıyor..baksa da soğuk baksa diyorsun..bilirsin..baba sever..söyleyemese bile..sever..çünkü sende seversin..
Başınız sağolsun..yüreğinizden dökülenler aslında toplumsal bir yaranın izdüşümü ..
Sevgili Yönet,yine güzel bir şiirdi,saygılarımla.+10
off hiç güzel bir anımız yoktur babamla..
ama şiirin ne kadar güzeldi yaa..
babalar hep içine akar derler ya...
sevgileride hüzünleride içlerine akar...
o sevgiyi tadamamak ne üzücü...
saygılarım yüreğinize...
etkileyici bir dil ve anlatımdı...
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (4)