BABALAR GÜNÜ ŞİİRLERİ

Biz daha küçük,çocuk iken
Her gün,ilkokula gider iken
Bir beslenme çantamız vardı,
Anneler,yiyecek koyardı.

Babamız bize harçlık verir
Hocamız bize,eğitim verir
..

Anadolu bugün birlik günü
Bu gün oyunları bozma günü
Türlü türlü oyunlar var türlü
Bu gün oyunları bozma günü

Kardeş seneryo aynı seneryo
Vurduruyorlar da bizi bize
..

DÜN GEÇMİŞ, YARINSA GELECEK…

İlahi emir: “- Oku…”
-Kime?
-Hiç okuma bilmeyen Hz. Muhammed’e(s.a.v) .
-Sadece Hz. Muhammed’e(s.a.v) mi?
-Elbette hayır.
..

“ ARAMAZSAN HİÇ ARAMA “

Aramazsan hiç arama, yeter tuz bastığın yarama
Yaşananlar bitti artık, gönlüm kapalı harama
Ben güzellikler beklerken, kara çaldın sen karama
Artık uzun saçlarımı, ben tararım, sen tarama

..

tatlı bir meltem değil mi
eski zamandan, özgün duyguyu saran
çileli geceler bile olsa bestesi
o his hiç bir zaman susmayan


'Tüm babaların ve potansiyel babaların babalar gününü geçikmiş de olsam kutlarım' Asude GEDİZ
..

Yeni nesil unutmuş sohbeti konuşmayı
Umursamaz dilden çıkan kelimeleri
Kendini üstün görür kimseyi düşünmez
Boş verir yıkılan bedenleri vicdanları

Çocukluğu yetiştirmeyi unutmuş ana babalar
Ellerine bırakmış akıllı dedikleri telefonları oyunları
..

Saftır sabidir suçsuzdur bebeler

Eksilmesin isteriz kulaklarından ninniler

Açılmamış kitap gibi ter sinmemiş beyaz tenler

Yollarını bekliyor senin oyuncaklar bisikletler...
..

Mermi çok içerdeydi, buna rağmen dağladım
Bu babalar gününde şehitlere ağladım
Yürekte paslı kalan, gömdüğüm silahları
Kinden mermi doldurup, kanlarıyla yağladım…

20.06.2010
Necati ŞİMŞEK
..

Hani hep saklanırsınız ya kendi ardınıza
Hani en iyi siz saklarsınız göz yaşlarınızı kendinizden bile
Acıyı göğsünüze gömüp
Taş kesilir ya bakışlarınız

Oysa bilmez miyim sanıyorsunuz
Çocuksuz kalan babalar
..

E anne! E be anne… “Hasan abin ölmüş” demek ne de kolay geldi sana. Hançeri gecenin 1’inde sineme saplamak nede kolay geldi… Bilmez misin ürkütür beni gece çalan telefonlar? İnler her melodi gecelerde anne! Telefonu ilk çalmaya kaldırmamak aklına mı gelmedi anne?

Kara haber tez duyulur derler ya; “Oğlunuz öldü” diye nede çabuk haber verdiler öyle! Rüyalarımın en güzel abisinin nefesi nede çabuk kesildi böyle. Erkekler de ağlar, artık bende ağlıyorum anne.

Biliyor musun anne, artık güneş bile yitirdi ışığını, yıldızlar görünmez oldu gecelerde. Anne, gözlerim güneşi görmez oldu anne! Hasan abim de bir gece batmadı mı zaten? Sevgililer sevgilisine bizden önce kavuşmayı tercih etmedi mi?

Anne, ben abimi özledim anne! Antalya’daki trafik kazasında ne zaman ölmüştü abim? Anne, söyle bana 7. ayındaki Nazlı Sude ne zaman kaybetti babasını kör kuyularda? 25’inde kuzusunu ne zaman koklayamaz oldu babası, haydi hemen söyle anne? Abim ne zaman “anam” diyemedi sana? Ne zaman Muzişim diye kollarını saramadı bana? Ne olur söyle anne; abim ne zaman gitti benden?
..

Analar karıydı,babalar herif
İma etsen bile,anlardı arif
Kırk kere anlatsan,bir şeyi tarif
Dilin değişirse, İZAH değişir...!

Ayrı dille millet,kampa bölünür
Milli birlik olur,dille bilinir
..

Bugün bir meleğin doğum günü
Canım doğum günün kutlu olsun
Sevdiğime şahit tut bu günü
Hayatın daima mutlu olsun

Unutmadım tanıdığım o günü
O gün tanışma günümüz olsun
..

Bak kadınlar günü bir güne sığmaz
Kadınların olmaz yılda bir günü
Bulut olmadan da hiç yağmur yağmaz
Benim için her gün kadınlar günü

Kadını sen yılda bir gün hatırla
Onun haricinde doğra satırla
..

Kasyope, her sabah güneşle beraber uyanır, tezekten duvarın yanına oturarak, elinde bezden bebeğiyle, annelik oynardı. Bir taraftan da güneşin turuncusunu izler, hayeller kurardı.Dert yoldaşıydı güneş; aradığı umudun gizemli yolculuğu onda idi, onun doğduğu yerdi umut.Bu yüzdendir belki, güneşi hâlâ çok seviyor O.

Kasyope, ölen ablasının yerine doğmuştu.Can anası, çok sevdiği Kasyope'sini hekimsizlikten kaybetmiş; yine kızı olursa, Kasyope koyacaktı adını, ve anasının dediği olmuştu. Evet O, ufukta ki kızıllığa, beyaz gülüşlerle açmıştı gözlerini. Altı kızkardeşi, üç abisi vardı. Kızların ortasında, düşe kalka, altı yedi yaşına gelmişti. Duyarlıydı, bir takım yetenekleriyle doğmuştu her çocuk gibi. Kız oluşundan bu yetenekleri pek farkedilmiyordu.

Yağmurdan sonra, ıslak başakların kokusuyla kendinden geçer, yağışa aldırmadan, başakların boynunu bükmelerine kızarak, onlara inat üstlerinde yuvarlanırdı. Sereserpe uzanır, gökkuşağının çıkmasını beklerdi. Onu, düşsel renkleri içerisinde görür görmez, bildiği bütün duaları okur, altından geçmeye çalışırdı.Birilerinden duymuştu.Gökkuşağının altından geçerse, erkek çocuk olacaktı. Fakat, her deneyişinde gökkuşağı ondan kaçardı sanki. Kızardı Kasyope ona, ve bir gün inatla ona varacağına inanıyordu..Sonra neden erkek olmak istiyordu? Niyeydi bu isteği? Anlıyamıyordu.

Minik yüreğiyle, yaşına bakmadan, bütün ev işlerini üstlenerek, anasına yardım ediyor, ve böylece varolduğunu kanıtlamaya çalışıyordu. İlgi ve sevgi isteyişinde, kendi çabasıyla varolmak onu yoruyordu. Peki ne yapmalıydı? Anası, onca işin gücün içinde kendisiyle nasıl ilgilenecekti? Babasını fazla göremiyordu zaten. Oniki nüfusun ekmeğini kazanmak kolay olmasa gerekti, bu yüzden de orda burda didinirdi.Hem görmüş olsa bile babasını, onunla ilgilendiği, güzel bir iki söz söylediği yoktu. Üstelik, ayıptır diyerek kucağına bile almazdı. Çünkü, ana babalar çocuklarını, büyüklerinin yanında kucaklamazlardı.
..

Bazılarımız öğün bulamaz yiyecek
Bazılarımız haramlarla ihya oldu
Günlerimiz vardı;
Masum, manevi
Ama ihtişamlı
Kalmadı artık o ihtişam ve saflık
Şimdi günler bölündü...
..

DÜNYA KADINLAR GÜNÜ – 8 MART

Havva Ana bu gün Kadınlar Günü
Mekanın cennet olsun.
Fatma ana bu gün Kadınlar Günü
Mekanın cennet olsun.
Zübeyde ana bu gün Kadınlar Günü.
..

"Babaları eve gel-e-meyen çocuklara"

Benim babam işçiydi. Şeker Fabrikasında çalıştı otuz yıl. Öyle tehlikeli bir iş yaptığı söylenemezdi. Fabrikanın Ziraat kısmının park-bahçe bölümünde çiçekle böcekle falan ilgilenirdi. Sabah sekizde işe gider beş buçukta da işten çıkardı. Ve ben neredeyse çocukluğumun her beş buçuğuyla altısı arasını havanın durumuna göre bahçede, eşikte ya da cama tüneyerek geçirirdim. Bir keresinde babamın işten çıkacağı saate yakın bir telefon geldi. İş kazası geçirmiş. Bakımını yaptığı çim biçme makinesine elini kaptırmış. Ambulansla hastaneye götürmüşler. Ona bir şey olacak diye öyle korktum ki, nerede ne zaman babasına bir şey olduğunu düşünen bir çocuk görsem onun acısını bütün kalbimle hissederim hala. Allahtan çok ciddi değilmiş durumu. Bir kaç dikiş ve bir hafta raporla döndü eve...

O zamanlar kahve alışkanlığı vardı babamın. Annemin deyişiyle "kumara" giderdi bazı akşamlar iş çıkışı. Kumar denilen şeyin çayına kahvesine çevirilen okey olduğunu yıllar sonra anladım. Ama anneme şimdi bile sorsanız, babamın o zamanlar kumar oynadığını söylemeye devam eder...

Saat altıyı geçtiyse ve babam gelmediyse eve yüzüm düşer, boynum bükülür, eve geçip, sessizce çekyatın köşesine ilişip hiç konuşmadan, başımı dizlerimin arasına çekip beklemeye başlardım. Annem hep evdeydi. Kardeşlerim de vardı. Ama ben beklerdim babamı. Çünkü babam başkaydı. Bazı şeyler olurdu hep ve onları sadece babama anlatabilirdim. (Bütün erkek evlatlar bilir, bazı şeyler sadece babalara anlatılır...)
..

Babalar gününü kutlamıyorum şimdi,
Sevgililer gününü kutlamadığım gibi.
Çünkü;
Yılda bir kez Baba,
Yılda bir kez Sevgili,
Olamam.
Her gün Baba,
..

En büyük sınavımız doğmaktır aslında ve yaşamaksa daha büyüğüdür.Diğer sınavların tamamı bunların yanında öyle küçüktür ki fark edemeyiz çok zaman.Aslında yapılan tüm sınavlar çok önemlidir ama yaşam sınavı kadar büyük olamaz.Her sınavdan önce hepimiz heyecanlanırız,ellerimiz terler,başımız zonklar; hele bir de sorular çalışmadığımız yerden gelirse vay halimize.Aslında düşünüyorum da sınavın anahtarı,öğretmeni derste anlamak,aynı gün tekrar ve pekiştirme,sınavdan önce son bir tekrar çoğu zaman sınavlar için yeterli olabilecektir.
Şu önemli tespiti aklımızdan çıkarmayalım,hiçbir sınav bizim kişiliğimizi,insan oluşumuzu,sevgimizi,sevilmemizi ölçemez.Böyle bir sınav ancak yaşam süreci içerisinde zamana yayılmıştır.Ülkemizde özellikle sınavlar genelde testtir,bunun bazı geçerli nedenleri olabilir,örneğin test tipi sınavı hazırlamak ve kısa sürede değerlendirmek mümkündür.Fakat bu tip sınavlar ne yazık ki tek tip ve düşünmeyen,yorumlayan insan yetiştirmekte ve bir çok insan yaşamda bundan dolayı başarısız ve mutsuz olmaktadır.
Gençlere seslenmek istiyorum, arkadaşlar tüm sınavlar önemlidir ama ondaki başarılar sizi yaşamda hep başarılı ve mutlu kılmaz.onun için bir sınav başarısı veya başarısızlığı ne sondur,ne de başlangıçtır,bu gerçekle yüzleşirsek sanırım sınav öncesi ve sonrası yaşanan travmaları daha çabuk atlatabiliriz.Bir de ana ve babalar için bir çift sözüm var.Çocuğumuzun kapasitesini ve yeteneklerini bilmeden yüksek hedefler koymak hem ona hem size onulmaz yaralar verecektir,ayağı yere basan tercihler hepimizi mutlu edecektir.Ayrıca yaşamın sadece sınavlardan oluşmadığını da bilmeliyiz.Şiir,müzik,sinema,tiyatro,spor vb. de bu yaşamın bir parçasıdır bunlara da yeterince zaman ayırmak hepimize iyi gelecektir inanın.Sonuç asla unutmayalım en büyük sınav doğmak,daha büyüğü yaşamaktır.

YILDIRIM YILDIRAN
İZMİR
..

Doğmuşum, sekiz kasım bin dokuz yüz ellide
Öleceğim bir gün, nasıl olsa o bellide
Doyamadım yaşama, gözüm ince bellide
İsteyince Necat, şair de oldu ellide

Yarım asır olmuş geçeli, aylardan kasım
Çokta iyi yapmış sünneti, sünnetçi KASIM
..